اسفندیاری و نائیجی (1396)، به بررسی تاثير گرايش کارآفرينانه و گرايش بازار بر موفقيت توسعه محصول جديد در شرکت هاي دانش بنيان: نقش ميانجي کنترل هاي داخلي پرداختند. ابزار اصلی گردآوری داده ها پرسشنامه بوده است و داده ها از 163نفر از بنیانگذاران شرکتهای دانش بنیان گردآوری شده است. روش تحقیق توصیفی است و با توجه به هدف پژوهش که آزمودن تاثیر متغیرهاست، از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان دهنده پشتیبانی قابل توجهی از مدل تحقیق است. یافته های پژوهش بیانگر این است که گرایش به بازار و گرایش به کارآفرینی دو ارتباط کاملا غیرهمسو با میزان بهبود فعالیتهای توسعه محصول جدید دارند.همچنین بهبود توسعه محصول جدید به صورت مثبت تحت تاثیر کنترلهای شخصی و به صورت منفی تحت تاثیر کنترلهای خروجی قرار دارد. بر این اساس، شرکت های دانش بنیان باید توجه داشته باشند که برای بهبود توسعه محصول جدید رویکرد کارآفرینی سودمندتر است و مدیران ارشد و اجرایی این شرکت ها باید خط مشی هایی برای بهبود کارآفرینی تدوین کنند. در این شرکتها، برای بهبود توسعه محصول جدید، باید بیشتر بر کنترلهای شخصی بهجای کنترلهای خروجی تاکید شود.